"WE ZIJN VEEL MEER DAN EEN POPPODIUM"

Onze algemeen directeur Laura Vogelsang stond zaterdag 26 juli met een uitgebreid interview in de PS van Het Parool. Minou op den Velde bevroeg haar over haar werkende en persoonlijke leven, en uiteraard kwam ook haar werk in de Melkweg ter sprake. We lichten hieronder een stukje uit het interview uit.

Laura: “Mensen zien de Melkweg als een pop­podium, maar dat zijn we niet. We zijn een cultureel centrum met drie popzalen, een filmhuis, een expositieruimte en een afdeling, Young Creatives, waar jong talent zich kan ontwikkelen. Iemand die bij ons exposeert, wordt gespot op een kunstacademie en wordt daarna helemaal begeleid in wat erbij komt kijken om zo’n expositie op te zetten. De Melkweg trekt veel jongeren, wij willen echt het verschil maken in hun leven. Bij ons project Milk Made kunnen autodidacte jongeren ontdekken waar ze goed in zijn, vooral achter de schermen. Er zijn succesvolle concepten uit voort­gekomen, zoals Gowtu, onze Surinaamse clubnacht, of Homohop, een avond over activistische hiphop tegen homohaat. Wij leren ook veel van hen. Jongeren weten veel beter dan ouderen wat er in de wereld speelt en wat er upcoming is.”

Minou: “Hoe ziet je eigen werkweek eruit?” Laura: “Mensen denken altijd dat ik als directeur heel leuk programma’s maak of artiesten boek, maar ik ben de godganse tijd aan het vergaderen. Ik los problemen op, ik zet de langetermijnvisie uit en ik ben verantwoordelijk voor de artistieke koers. Ik kom net uit een overleg met onze programmeurs. Als Amsterdam volgend jaar World Pride organiseert, wil ik dat wij daar met onze programma’s vol op inzetten.”

Minou: Waar zit in jouw werk nu de druk? Laura: “Wij willen de plek zijn waar kwetsbare groepen zich kunnen laten horen en zien, in een wereld die die verantwoordelijkheid steeds meer laat vallen. We willen niet dat mensen worden uitgesloten, we willen zorgen dat er voor iedereen plek is. Niet alleen aan de randen van de stad, maar ook gewoon hier, in het centrum. Onze expo is gratis, iedereen kan zo naar binnen lopen. We hebben nu een tentoonstelling met portretten van mensen die op de wachtlijst staan voor een genderoperatie. In juni hadden we een avond voor queer migranten en vluchtelingen, we organi­seren nachten voor moslims, samen met mensen uit de community. We hebben de Milky Way Queer Party, voor jongeren van 13 tot en met 17 jaar. We krijgen bedankbrieven van ouders die schrijven: was dit er maar in mijn tijd geweest. Ik wil dat wij die maatschappelijke functie kunnen behouden in de stad, maar dat staat onder druk, want aan deze programma’s verdien je niets, terwijl de kosten in onze sector steeds harder stijgen. Ik voer overleg met de gemeente en met het Amsterdams Fonds voor de Kunst. We ontvangen sub­sidie, maar zijn grotendeels afhankelijk van eigen inkomsten. Dat is een kwetsbaar model.”

Minou: “Dat geld hark je toch gewoon binnen met je concerten?” Laura: “Dat zou je denken, maar wij zijn een stichting met een ideële doelstelling, ­zonder winstoogmerk. In onze grote zaal passen 1500 mensen, maar pas boven de 1200 bezoekers gaan we geld verdienen, daarom hebben we het zo moeilijk. We moeten een flink aantal uitverkochte shows hebben per jaar, waarbij er het liefst veel gedronken wordt. We programmeren graag scherp op de snede; jonge popiconen als Billie Eilish, Chappell Roan en in september Addison Rae, staan bij ons voordat ze een groot publiek trekken. Maar op die artiesten komt een publiek af dat weinig drinkt. Er wordt vaak gezegd: gooi je ­kaartprijzen omhoog, gooi je bierprijzen omhoog. Maar dat kan niet, want we willen toegankelijk zijn. We bepalen sowieso de kaartprijs niet, die bepaalt een artiest. Daarom willen we kijken of we een vriendenfonds kunnen oprichten, met particuliere donateurs.”

Het hele interview lees je hier op de website van Het Parool (let op: je moet ingelogd zijn om het artikel te kunnen lezen).

Beeld: PS Het Parool, met tekst van Minou op den Velde en foto’s van Frank Ruiter